بهترين مقاله نگاهي به تفاوت هاي فردي در پيشرفت يادگيري

با بهترين مقاله در مورد نگاهي به تفاوت هاي فردي در پيشرفت يادگيري در خدمت شما عزيزان هستيم.اين مقاله نگاهي به تفاوت هاي فردي در پيشرفت يادگيري را با فرمت word و قابل ويرايش و با قيمت بسيار مناسب براي شما قرار داديم.جهت دانلود مقاله نگاهي به تفاوت هاي فردي در پيشرفت يادگيري ادامه مطالب را بخوانيد.

نام فايل:مقاله در مورد نگاهي به تفاوت هاي فردي در پيشرفت يادگيري

فرمت فايل:word و قابل ويرايش

تعداد صفحات فايل:4 صفحه

قسمتي از فايل:

چرا كودكي براي همه ما خاطره انگيز است؟ و حتي خاطرات تلخش ما را به ياد «بودنمان» مي اندازد؟ آيا به خاطر اين نيست كه يادگيري هاي كودكي معني دار، پراحساس و همراه با تجربه هاي هدف است؟ انسان از اوان كودكي كنجكاوي خاصي نسبت به شناخت بيرون و درون خود دارد. در اين راستا با محيط درگيري حسي پيدا مي كند.

با نوع ارتباطي كه با دنياي جالب و پر از سوال خود دارد به تدريج حس تعلق مسووليت پذيري توانايي حل مشكلا ت و تصميم گيري به دست مي آورد و ياد مي گيرد.
براي هر دانش آموز «يادگيري» تجربه اي طبيعي و لذت بخش است. چه مي شود كه اين لذت با ورود او به مدرسه تبديل به يك «مساله» مي گردد و مرتب بايد براي حل آن چاره انديشي كرد؟ آيا غير از اين است كه ما معلمان با تلا ش خودمان و گرفتن قدرت فعاليت از دانش آموز يادگيري را براي او مصنوعي و مشكل مي كنيم؟
روش هاي فعلي ما معلمان، بيشتر در جهت تقويت وظيفه كم اهميت تر مغز يعني «حافظه» تلا ش مي كند و از هدف اصلي خود كه «تفكر» مي باشد دور افتاده است.
در آموزش و پرورش متكي به حافظه كه بحث كمتري در كلا س به منظور بالا رفتن شناخت و قدرت درك دانش آموزان صورت مي گيرد هرچند ممكن است فراگير به آزمون ها پاسخ صحيح بدهد ولي به علت آنكه ما شناخت كافي از تفاوت هاي فردي و استعدادهاي ذاتي دانش آموز نداريم، استعدادهاي ذاتي او شكوفا نمي شود و آنچه بيش از همه دانش آموز را از نيل به هدف باز مي دارد اعتمادي به خود و نيروهاي پويايي درونش براي رشد و پيشرفت است.
امروزه نقش تعليم و تربيت در اصلا ح فرد و جامعه چنان بارز است كه هيچ كشوري را در جهان نمي توان يافت كه بدون بهره مندي از آن توانسته باشد به مراحلي از رشد و توسعه به ويژه در حل مسائل و مشكلا ت اجتماعي خود دست يابد. لذا توجه به تفاوت هاي فردي و كشف استعدادها در دانش آموزان امري است حياتي كه مي بايست به وسيله نهادهاي تربيتي و در درجه اول از طرف خانواده و مدرسه صورت گيرد. خانواده به عنوان اولين نهاد اجتماعي است كه كودك در آن رشد مي يابد و به سن مدرسه مي رسد.